Scroll for English
_Η ΝΕΑ ΠΟΛΗ
Το τελευταίο διάστημα βιώσαμε πρωτοφανείς αλλαγές σε διάφορες πτυχές της κοινωνικής μας ζωής. Ο εγκλεισμός μας έφερε αντιμέτωπους με μια νέα καθημερινότητα, η οποία μας περιόρισε στον χώρο του σπιτιού για το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας. Στην αρχή ήμασταν μουδιασμένοι, άλλοι ήταν περίσσοτερο ή λιγότερο ψύχραιμοι, αλλά οι περισσότεροι συμφωνήσαμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα κατάσταση, την οποία οφείλουμε να διαχειριστούμε. Είδαμε ξαφνικά, τις πόλεις, οι οποίες είναι ο κατεξοχήν κοινωνικός χώρος στον οποίο λαμβάνει χώρα η ζωή, να ερημώνουν. Τόποι που άλλοτε ήταν χώροι συνάντησης και συγκέντρωσης ξαφνικά μετατράπηκαν σε τόπους μοναξιάς. Οι δρόμοι ερήμωσαν, το ίδιο και ο δημόσιος χώρος. Σε αντίθεση με την πόλη, τα σπίτια συγκέντρωσαν όλες τις δραστηριότητες μας και τις λειτουργίες της πόλης. Το σώμα της πόλης σύσσωμο, άρχισε να συσσωρεύεται στα καθιστικά, στις κουζίνες, στις αυλές και στα μπαλκόνια. Όσο περνούσαν οι μέρες ήταν πλέον φανερό, ότι παράλληλα με τον υλικό κόσμο της πόλης από τον οποίο απομακρυνθήκαμε, υπάρχει ένας παράλληλος κόσμος, μέσω του διαδικτύου, ο οποίος δημιουργεί δίκτυα σχέσεων και διατηρεί στο βαθμό που είναι εφικτό την κοινωνική συνοχή. Οι κατοικίες μας έγιναν αποδέκτες μιας άλλης πραγματικότητας, την οποία κανονικά βιώνουμε σε άλλους χώρους. Οι κατοικίες μας έγιναν ο χώρος εργασίας, η καφετέρια, το πανεπιστήμιο, η βόλτα μας, βάζοντας μας σε έναν αέναο φαύλο κύκλο. Αυτές οι νέες αναθέσεις λειτουργιών στην κατοικία, μπορεί να πει κανείς ότι απέδειξαν πόσο προσαρμοστικός μπορεί να γίνει ο χώρος της κατοικίας. Από την άλλη φάνηκε πόσο ισχυρή και αναντικατάστατη δομή είναι η πόλη και όλα όσα εμπεριέχονται σε αυτήν, από τα κτήρια που την απαρτίζουν μέχρι τις κοινωνικές σχέσεις που διαμορφώνονται στο πλαίσιο της.
-------------------------------------------------
Lately we all experienced unprecedented changes in several aspects of our social life. We all had to confront a new routine because of the lockdowns, which limited us inside our home for the biggest part of the day. At first some of us felt numb, others were more or less calm. But we all agreed that we are facing a new situation that we should deal with. Suddenly, we watched cities, which are the most important places where social life takes place, desolate. Places that used to be meeting and gathering points suddenly turned into solitude places. The streets were empty so were the public spaces. Unlike the cities, our homes gathered the activities and functions of the city. The city itself started to permeate our houses and got stuck in our living rooms, in our kitchens, in our yards and balconies. As days got by it was obvious that besides the material world there is another world, through the internet, that creates relationship networks and keeps the social cohesion as far as possible intact. Our homes faced a new reality. Our home became our workspace, the café, the university, even the stroll we take in the park and put us in a nonstop vicious circle. All those new functions proved that residencies can be very adaptive places. However, it appeared as though that the city is an irreplaceable structure and so is everything it includes, from the buildings to the social relationships that are shaped in it.
Comments